Μέχρι το 1917, η πριγκίπισσα Deokhye δεν είχε κανέναν βασιλικό τίτλο, καθώς οι Ιάπωνες κατακτητές δεν ήθελαν να αναγνωρίσουν την ύπαρξή της, επειδή η μητέρα της ήταν μια χαμηλού επιπέδου κυρία της αυλής που εργαζόταν στην κουζίνα του παλατιού πριν γίνει παλλακίδα. Μέσα στην Ιαπωνική κατοχή, η βασιλική οικογένεια της Κορέας δεν είχε καμία ουσιαστική δύναμη, επομένως χρειάστηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια για να καταφέρει ο πατέρας της να αναγνωριστεί επίσημα η κόρη του και να καταχωρηθεί το όνομά της στο μητρώο της Αυτοκρατορικής Οικογένειας.
Η πριγκίπισσα Deokhye
αποδείχτηκε ένα πολύ έξυπνο και χαρισματικό παιδί, επομένως δεν άργησε να γίνει
ιδιαίτερα δημοφιλής στον λαό, ενώ ο Τύπος κάλυπτε κάθε της κίνηση σε καθημερινή
βάση. Οι Ιάπωνες ηγεμόνες το παρατήρησαν και άρχισαν να συλλογίζονται την
πιθανή δύναμή της ως σύμβολο για τον κορεατικό λαό, κάτι που οι ίδιοι ήθελαν να
εκμεταλλευτούν. Ο πατέρας της, όμως, γρήγορα κατάλαβε ότι οι Ιάπωνες κατακτητές
είχαν σχέδια για την κόρη του, οπότε αποφάσισε να δράσει πρώτος για να τους
εμποδίσει. Σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος για να προστατέψει την πριγκίπισσα θα
ήταν να την παντρέψει. Το 1919, ενώ η πριγκίπισσα ήταν μόνο 7 ετών, ο
αυτοκράτορας Gojong
σχεδίασε τον μυστικό αρραβώνα της με τον Kim Jang-han,
ανιψιό του Kim Hwang-jin, ενός έμπιστου ανώτερου υπαλλήλου
της αυλής. Δυστυχώς, ο αρραβώνας απέτυχε λόγω της παρέμβασης της Ιαπωνίας, στην
οποία δεν άρεσε η ιδέα να χάσει την πριγκίπισσα Deokhye μέσα από τα χέρια της
και να τεθεί υπό την προστασία μιας άλλης οικογένειας. Λίγο αργότερα, στις 21
Ιανουαρίου 1919, ο αυτοκράτορας Gojong
πέθανε ξαφνικά. Ο αιφνίδιος θάνατος έδωσε την αφορμή να υπάρξουν φήμες για
πιθανή δολοφονία που απλώθηκαν σε ολόκληρη την χώρα, σύμφωνα με τις οποίες ο
αυτοκράτορας δηλητηριάστηκε από Ιάπωνες αξιωματούχους, λόγω της αντίδρασής του
στα σχέδιά τους.
Το 1921, η πριγκίπισσα Deokhye άρχισε να πηγαίνει στο Δημοτικό Σχολείο Hinodae, στη Σεούλ. Όμως, λόγω της μεγάλης αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό της, οι Ιάπωνες θεώρησαν πως η παρουσία της πριγκίπισσας στην Κορέα δεν ωφελούσε πλέον τα σχέδιά τους. Αντιθέτως, αν την έστελναν στην Ιαπωνία, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το πόσο δημοφιλής ήταν. Έτσι, το 1925, η πριγκίπισσα στάλθηκε στην Ιαπωνία με το πρόσχημα ότι θα ήταν καλύτερα να συνεχίσει εκεί τις σπουδές της. Η ιαπωνική κυβέρνηση είχε ήδη στείλει τον μεγαλύτερο αδερφό της, πρίγκιπα Yeong, στην Ιαπωνία για να τον κρατήσει μακριά από τα μάτια του κορεατικού λαού. Η πριγκίπισσα Deokhye βρέθηκε ξαφνικά σε μια ξένη χώρα με εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους, χωρίς να γνωρίζει πότε και εάν θα επέστρεφε ξανά στην πατρίδα της. Κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να επιβιώσει μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Τα γράμματά της προς τον αδερφό της, την οικογένειά της στην Κορέα και άλλους, δείχνουν πώς ένα χαρούμενο και έξυπνο κορίτσι άλλαξε σταδιακά σε μια κλειστή, καταθλιπτική γυναίκα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το 1929, η πριγκίπισσα Deokhye μαθαίνει
τα τραγικά νέα του θανάτου της μητέρας της. Καταφέρνει τελικά να πάρει την
άδεια από τις Ιαπωνικές αρχές για να επισκεφθεί προσωρινά την Κορέα,
προκειμένου να παραστεί στην κηδεία, όμως, σε μια επίδειξη δύναμης, η Ιαπωνία δεν
της επιτρέπει να φορέσει τα κατάλληλα παραδοσιακά ρούχα που αρμόζουν στην
περίσταση για να πενθήσει και να τιμήσει την μητέρα της. Αυτό έρχονταν σε πλήρη
αντίθεση με τις οικογενειακές της παραδόσεις και πιθανότατα την έκανε να νιώθει
βαθιά ντροπή. Η πριγκίπισσα υποχρεώθηκε να παραστεί στην κηδεία της μητέρας της
ταπεινωμένη και αμέσως μετά της επέβαλαν να επιστρέψει στην Ιαπωνία, χωρίς να της
επιτρέψουν την περεταίρω παραμονή στην αγαπημένη της πατρίδα.
Το 1930 η ψυχολογική κατάσταση της πριγκίπισσας είχε αρχίσει
να φθίνει και παρουσίασε κάποια ασυνήθιστα συμπτώματα, όπως υπνοβασία. Λόγω των
συνθηκών μετακόμισε στην κατοικία του ετεροθαλούς αδερφού της και διαδόχου του
στέμματος, πρίγκιπα Yeong. Ο αδερφός της, όπως και η ίδια, ήταν ουσιαστικά
κρατούμενος χωρίς καμία δύναμη ή επιρροή, επομένως δεν ήταν σε θέση να βοηθήσει
την πριγκίπισσα ακόμα και όταν η ψυχική της υγεία χειροτέρεψε. Η πριγκίπισσα
Deokhye έφτασε στο σημείο να ξεχνά να φάει ή να πιει. Η ιατρική διάγνωση ήταν
πως η πριγκίπισσα έπασχε από πρόωρη άνοια.
Τον Μάιο του 1931, ενώ η κατάσταση της πριγκίπισσας Deokhye φαινόταν να έχει βελτιωθεί, η αυτοκράτειρα Teimei, σύζυγος του αυτοκράτορα Taishō της Ιαπωνίας, αποφάσισε να την παντρέψει με τον κόμη Sō Takeyuki, έναν Ιάπωνα αριστοκράτη. Ο γάμος ήταν, ουσιαστικά, προαποφασισμένος τουλάχιστον ένα χρόνο πριν, αλλά οι διαμαρτυρίες του αδερφού της πριγκίπισσας και η κατάσταση της υγείας της, οδήγησαν στην αναβολή του. Μόλις, όμως η υγεία της βελτιώθηκε, τα σχέδια για τον γάμο μπήκαν άμεσα σε εφαρμογή.
Η σκέψη για τον γάμο της πριγκίπισσας Deokhye με τον κόμη Sō Takeyuki, δεν έγινε, ασφαλώς, με γνώμονα το συμφέρον ή το καλό της πριγκίπισσας. Ο πραγματικός σκοπός του γάμου, ήταν, αρχικά να δείξουν στους Κορεάτες ότι πλέον η αγαπημένη τους πριγκίπισσα "εγκρίνει" την ένωση Κορέας και Ιαπωνίας, αλλά επιπλέον, οι Ιάπωνες πίστευαν ότι αυτό θα εμπόδιζε την βασιλική οικογένεια του Τζοσεόν να αποκτήσει ξανά εξουσία και να οδηγήσει στην ανεξαρτησία της Κορέας. Άλλωστε, παντρεύοντας ένα μέλος της Κορεατικής βασιλικής οικογένειας με έναν απλό κόμη, η Ιαπωνία καθιστούσε σαφές ότι η κορεατική βασιλική οικογένεια δεν ήταν ισάξια με τον Ιάπωνα Αυτοκράτορα.Προφανώς, η είδηση του γάμου δεν έγινε δεκτή με χαρά στην
Κορέα. Ο λαός εξοργίστηκε τόσο πολύ ώστε άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες φήμες,
όπως ότι ο Αυτοκράτορας είχε αναγκάσει την πριγκίπισσα Deokhye να παντρευτεί
έναν καμπούρη νάνο. Μια κορεάτικη εφημερίδα, μάλιστα, δημοσίευσε φωτογραφία του
γάμου "σβήνοντας" το πρόσωπο του γαμπρού. Όμως, παρά τα όσα θα περίμενε κανείς,
ο νέος σύζυγος της πριγκίπισσας Deokhye, ήταν ευγενικός και ευαίσθητος.
Επιπλέον, ήταν ένας καταξιωμένος ποιητής και της αφιέρωσε πολλά ποιήματα. Στις 14
Αυγούστου 1932, το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη, την Masae (το Κορεάτικο όνομά της
ήταν Jeong-hye). Η Masae αποφοίτησε από
το Τμήμα Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Waseda, γνώρισε τον Suzuki Noboru και
παντρεύτηκαν το 1955. Ο Noboru πήρε τελικά το επίθετο της συζύγου του ως
κληρονόμος της οικογένειας.
Το 1933, λίγο μετά την γέννηση της κόρης της, η πριγκίπισσα
Deokhye αντιμετώπισε ξανά προβλήματα ψυχικής ασθένειας, αυτή τη φορά πολύ πιο
σοβαρά, με αποτέλεσμα να περάσει πολλά χρόνια σε διάφορες κλινικές ψυχικής
υγείας. Άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα αφασίας, με αποτέλεσμα την μειωμένη ικανότητα επικοινωνίας, ενώ κάποιες φορές αδυνατούσε να αναγνωρίσει τον σύζυγο και την κόρη της. Αντιμετωπίζοντας την ψυχική ασθένεια, η πριγκίπισσα Deokhye αναγκάστηκε να περάσει πολλά χρόνια σε διάφορα ιδρύματα, μην μπορώντας να βρίσκεται δίπλα στην κόρη της ενώ μεγάλωνε.
Με την ήττα της Ιαπωνίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κορέα
έγινε και πάλι ανεξάρτητη, όμως η πριγκίπισσα Deokhye δεν είχε ακόμη την
δυνατότητα να γυρίσει πίσω στην πατρίδα της. Ο Πρόεδρος Σίνγκμαν Ρι θεώρησε πως οι συγκυρίες δεν
ήταν οι κατάλληλες για την επιστροφή της βασιλικής οικογένειας και για να
αποφύγει τις πολιτικές συγκρούσεις απαγόρευσε την είσοδο σε όλα τα μέλη της, με το σκεπτικό πως η
επαναφορά της βασιλικής οικογένειας θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για τη
σταθερότητα της χώρας. Στην συνέχεια, ο πόλεμος της Κορέας το 1950 εξανέμισε
τις ελπίδες της πριγκίπισσας να επιστρέψει σύντομα στην πατρίδα της.
Εντωμεταξύ, οι Σύμμαχοι κατήργησαν την Ιαπωνική αριστοκρατία
και ο σύζυγος της πριγκίπισσας Deokhye έχασε τον τίτλο ευγενείας του, χάνοντας
παράλληλα την πολιτική εξουσία και μεγάλο μέρος της περιουσίας του. Η θεραπεία
για την ψυχική ασθένεια της πριγκίπισσας, όμως, ήταν πολύ ακριβή και αυτό είχε
ως αποτέλεσμα ολοένα και πιο αυξανόμενες εντάσεις ανάμεσα στο ζευγάρι, μέχρι που τελικά, το 1953,
πήραν διαζύγιο. Λίγο αργότερα, ο Sō Takeyuki παντρεύτηκε την Γιαπωνέζα Yoshie Katsumura, με την οποία απέκτησε τρία
παιδιά. Μέσα σε όλα αυτά, η Masae, η μοναχοκόρη της
πριγκίπισσας, εξαφανίστηκε στις 26 Αυγούστου 1956, αφήνοντας πίσω της ένα
σημείωμα αυτοκτονίας. Λέγεται πως τελικά η Masae αυτοκτόνησε πέφτοντας στη
θάλασσα, λόγω του στρες που της δημιούργησε το διαζύγιο των γονιών της. Ως αποτέλεσμα,
η κατάσταση της πριγκίπισσας Deokhye επιδεινώθηκε
ακόμη περισσότερο. Τότε ξεκίνησε μιας μεγάλη, σκοτεινή περίοδος της ζωής
της, όπου η πριγκίπισσα Deokhye ήταν σχεδόν ξεχασμένη από όλους στην πατρίδα
της.
Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Κορέα, η πριγκίπισσα μπόρεσε να αποκαταστήσει την κορεατική της υπηκοότητα και να οριστικοποιήσει το όνομά της, Yi Deokhye, στις 8 Φεβρουαρίου 1962. Λόγω των συνεχιζόμενων προβλημάτων με την υγεία της, έμεινε στο Εθνικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Σεούλ μέχρι τις 4 Μαΐου 1964. Στην συνέχεια, μέχρι τον θάνατό της, έζησε στο παλάτι Changdeok στη Σεούλ, με τον αδερφό της, πρίγκιπα Yeong, και την οικογένειά του. Κάποια στιγμή, ο πρώην σύζυγός της πήγε στην Κορέα για να την επισκεφτεί, αλλά η οικογένειά της δεν τον άφησε. Δεν του συγχωρέσαν ότι συμφώνησε σε έναν ανεπιθύμητο κανονισμένο γάμο με την κόρη του βασιλιά Gojong, που είχε ως κατάληξη τον εγκλεισμό της πριγκίπισσας Deokhye σε ψυχιατρείο. Θεώρησαν, μάλιστα, πως μια συνάντηση μαζί του ίσως χειροτέρευε την κατάσταση της υγείας της πριγκίπισσας.
Η πριγκίπισσα Deokhye πέθανε
στις 21 Απριλίου 1989, στο παλάτι Changdeok, και μεταφέρθηκε στην τελευταία της κατοικία, στο Hongryureung στο Namyangju, κοντά στο σημείο
όπου είχαν ταφεί ο πατέρας της, αυτοκράτορας Gojong, και ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός της, αυτοκράτορας Sunjong. Με τον θάνατο της πριγκίπισσας
Deokhye, η ιστορία της ξεχάστηκε,
μέχρι το 2010, όταν κυκλοφόρησε ένα μυθιστόρημα με τίτλο The Last Princess. Η επιτυχία του ανανέωσε
το ενδιαφέρον για τη ζωή της πριγκίπισσας. Ακολούθησε η μεταφορά του βιβλίου
στην οθόνη, με την ταινία του 2016 The Last Princess, με πρωταγωνίστρια την Σον Γε-τζιν.
Πηγή και φωτογραφίες
http://koreatimes.co.kr/www/news/culture/2010/02/135_61101.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Princess_Deokhye
https://www.koreaherald.com/view.php?ud=20121211000831
[Η Πρεσβεία της Κορέας δεν είναι υπεύθυνη για την
εγκυρότητα του περιεχομένου και οι απόψεις και συστάσεις που διατυπώνονται
αντιπροσωπεύουν τα εμπλεκόμενα άτομα (συντάκτης του κάθε άρθρου) και δεν
αποτελούν άποψη ή σύσταση της Πρεσβείας της Κορέας]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου